Wanneer de longen meer medicatie vragen, benauwdheid de overhand neemt je conditie afbreekt en de longarts het niet zo goed meer weet is er gelukkig Davos nog waar je op adem mag komen. Dan gaat de aanvraag de deur uit en begint het wachten. Met de vorige opname nog in het achterhoofd vreesde ik voor een lange weg met afwijzingen en veel gesteggel. Wonderlijk genoeg verliep dit deze keer heel soepel want na een bezoek aan Lucy met een Skype gesprek richting Davos was de machtiging heel snel rond. En zo vertrok ik net na de feestdagen voor een tweede keer naar de Toverberg om weer op adem te komen.

Een doel wat ik had en voor Davos gangers wel bekend zal zijn is om de Davoser See rond te lopen.  Verder wilde ik graag thuis, weer  met de E Bike op pad en natuurlijk de medicatie omlaag. De eerste week stond in het teken van kennis maken met de kliniek en veel gesprekken met de behandelaars. Vervolgens kwam er in de tweede week wat beweging bij, nog niet alles maar elke week meer hetgeen haalbaar was. Sneeuw viel er de eerste weken in overvloed en het was soms zo koud dat we niet naar buiten konden. Verder merkte ik langzamerhand verbetering, meer lucht en ook het afbouwen van de medicatie ging van start en ik was in staat om steeds iets meer te doen. Wel begon met de afbouw van mijn medicatie ook voor sommige de bekende pijntjes op te spelen dus dan maar iets meer zwemmen zodat het lichaam de tijd kreeg om dat op te lossen. Iets over de helft mocht ik i.p.v. wandelen een keer langlaufen echt heel erg gaaf. Op de golf plaats hebben we een ronde gedaan, waaronder bochten oefenen een helling op en weer af. 

Tijdens mijn verblijf waren er ook nare berichten vanuit het thuisfront en dan is Nederland in eens heel ver weg. Het is dan fijn dat het team er is wanneer je het even een moment lastig hebt. De afbouw pijntjes gingen weg maar helaas blijft 1 heup wat vervelend aanwezig en moet ik daar rekening mee houden met bewegen. De wandelingen zijn nu even van het schema af maar zwemmen en de hometrainer zijn daarvoor in de plaats gekomen. Ik ga nu mijn laatste weken in en kan met een zeer tevreden blik terugkijken op deze opname.

Wat ik straks meeneem naar huis is een betere conditie en ik laat in Davos wat medicatie achter. Ook heb ik de afgelopen weken samen met de verpleegkundige aan mijn A.A.P (Astma Actie Plan) gewerkt en deze begint nu dusdanig vorm te krijgen dat het thuis overzichtelijk is wanneer wat te doen.

Met andere woorden ik ben bijna klaar om naar huis te gaan en heb er zin in om daar verder te gaan met de opgedane bagage.

Deze opname is mijn levensmotto wel nog duidelijker geworden dus ik sluit af met 

Carpe Diem

Groetjes Rosan.