Mijn naam is Aukje Versloot.

Vrij recent was ik opgenomen in het Nederlands Astmacentrum te Davos.
Ik ben woonachtig in Alkmaar, 60 jaar oud en gescheiden. Ik heb altijd als ziekenverzorgende
en Z-verpleegkundige gewerkt, helaas moest ik hiermee rond 1997 stoppen i.v.m een
lichamelijke beperking. Hierdoor kwam ik in de WAO terecht. Een jaar of zeven terug kreeg
ik een aanbod om bij een diëtisten praktijk van mijn vriendin administratief en telefonisch
werk te verrichten maar door de lichamelijke verslechtering heb ik hier, net als bij het
rolstoelbasketbal, een punt achter moeten zetten.

Sinds mijn pubertijd ben ik bekend met bronchitis en astma, dit was altijd redelijk in de hand
te houden tot vijf jaar terug. Veel prednison en antibiotica-kuren deed mijn longarts besluiten
me op te laten nemen in het Nederlands Astmacentrum Davos. Jammer genoeg vond de
verzekering dit niet medisch noodzakelijk, wel mocht ik naar Astmacentrum Heideheuvel in
Hilversum, dit waar ik vorig jaar ook ben geweest voor revalidatie. Helaas was dat een fiasco,
ik kwam er slechter vandaan dan dat ik er heen ging. In mijn ogen had ik daar als astmapatiënt
niet echt wat te zoeken, het is daar veel meer gericht op COPD patiënten, kortom voor mij een
slechte ervaring. Gelukkig besloot mijn longarts dr. Thijs van de Noordwest- ziekenhuisgroep
waar ik ook goede ondersteuning krijg van de longverpleegkundige nog eenmaal een
aanvraag in te dienen voor het hooggebergte en dit maal met succes.

In april van dit jaar kreeg ik een afspraak voor een intake gesprek maar door de Covid-19
perikelen werd alles tijdelijk stop gezet om in een later stadium alsnog een vervolg te krijgen.
Uiteindelijk kreeg ik nu de kans om voor de eerste keer naar Davos te gaan. Dit is zoals ik er
tegenaan kijk precies het tegenovergestelde dan de behandeling op Heideheuvel. Ik ben heel
blij, net als mijn vrienden en familie, dat ik deze voor mij laatste strohalm mocht krijgen. Er
was bij mij wel enige angst hoe ze in Davos met Corona om zouden gaan, zonder reden de
verpleging draagt mondkapjes als je behandeld wordt en alles is voor de rest prima geregeld.

Het programma bestond onder andere uit zwemmen, fitness, wandelen gesprekken met de
psycholoog en diverse voorlichtingslessen. Voor mijn gevoel had ik hier de eerste week al
meer geleerd dan tijdens mijn hele opname in Heideheuvel. Het is tijdens je opname niet altijd
even makkelijk maar je word door iedereen zo goed opgevangen en geholpen, ze denken met
je mee, geven advies en ze luisteren naar je. Wat ik alleen wel jammer vond is dat de behandeling maar 9 weken lang was, dit is in mijn
ogen te kort. Met een aantal weken extra had ik nog meer resultaat kunnen boeken dit helaas
door het besluit van de verzekering.

Ik hoop ook echt dat deze behandeling blijft bestaan. Ik heb er ondanks dat het kort was heel
veel aan gehad.  Ik ben zo blij dat ik de kans heb gekregen om in Zwitserland te revalideren
en hoop dat ik hier thuis mee door kan gaan, ik ben er nog lang niet maar ga ervoor om eruit
te halen wat erin zit.

Dank jullie wel.
Groetjes Aukje Versloot